Het kleine mugje cirkelde rond me, landde even op mijn hand, twijfelde en vloog terug weg. Na een tijdje deed ze dat weer, landen. Precies op de plek die ze eerst verkoos. Ik liet ze doen, liet ze steken. Want dat was wat ze kwam doen.
De eerste poging lukte niet en weg was ze weer. En weer kwam ze terug. Iets vertelde me dat dit haar eerste steekje was, het was echt nog een klein mugje. Ze draalde onwennig, kronkelde, plaatste haar pootjes alsof ze een hoopje aarde plattrapte.
Toen zat ze stil. Ik hield mijn arm op 20 cm van mijn ogen. Ik ben bijziend en ik wou dit echt wel zien. Ze prikte, ik voelde niets. Ze zwol op, een klein druppeltje in haar buik. En daar ging ze weer, het kleine meisje. Op weg naar water, op weg naar haar toekomst.
Binnen enkele dagen cirkelen hier mugjes rond, mede ontstaan door mijn bloeddruppeltje. Mooi vind ik dat.
Dat heb je goed gedaan mugje.
Growth is limited by that necessity which is present in the least amount. And,naturally ,the least favourable condition controls the growth rate.
Wat mooi Rudi ,nu is het de zwerm mugjes in jouw bostuin gisteren (bijna) vergeven